Q&A

Prêt à Pregnant Talks with… Saskia Weerstand 

Een reis met de camper door Europa met haar gezin, verhuizen van Amsterdam naar een piepklein groen dorpje midden in Noord Holland en een tweede zoon tijdens de Corona crisis. Vlogger en presentatrice Saskia Weerstand heeft een bijzondere tijd achter de rug en daar willen wij natuurlijk alles over weten!

Gefeliciteerd met jullie tweede wondertje Moos! Hoe gaat het met jullie?

Het gaat eigenlijk echt heel goed. Ik had mezelf iets minder fit en vrolijk voorgesteld nu haha. In januari kwamen we hoogzwanger ons droomhuis tegen. We deden een bod en ineens hadden we het. Natuurlijk waren we vet blij, maar we dachten ook direct; ooooh shit, waar gaan we aan beginnen. haha. Ons oude huis moesten we netjes maken, verkopen, financiering regelen, bevallen (ook even ergens tussendoor) en dan verhuizen met een newborn. Het klonk eigenlijk veel te ambitieus, maar eigenlijk valt het me achteraf allemaal reuze mee.

Hoe is Jeppe als grote broer?

Jeppe is een super rustig en fijn mannetje. Hij moest de eerste dagen even wennen aan zijn broer. De eerste dag was hij mega druk. Hij rende als een stuiterbal door de kamer, sprak heel snel en was niet moe te krijgen. De volgende dag was hij heel lief. Hij haalde alles voor de baby. Speentjes, luiers, doekjes, auto’s, alles. En op dag drie kwamen zijn kraamtranen. Hij wilde zoooo dicht bij mij zijn. Het was mama voor en mama na. We hebben toen lekker drie cars films gekeken in het grote bed. Daarna was eigenlijk alles wel prima. 

Nu we een paar weken verder zijn wisselt het per dag. In de ochtend krijgt de baby (die hij bibi noemt) standaard een kus en daarna kan hij; of heel de dag komen knuffelen met de baby of een dag lang er geen aandacht aan besteden. Ik denk dat hoe ouder Moos wordt, hoe meer interactie er komt. 

En hoe gaat het met jou? Ben je weer een beetje de oude na de bevalling?

Ja! Totaal. (alleen de kilo’s niet) haha. Moos werd binnen 1,5 uur geboren. Echt een super snelle en mooie bevalling. (totaal anders dan die van jeppe. Die was medisch en duurde 22 uur) 

Ik was zo snel bevallen dat ik daarna heel lang moest wennen aan het feit dat Moos er al was. Ik belde mensen en wilde dan zijn naam niet verklappen terwijl hij er al was bijvoorbeeld. Ik herstelde mega snel en was binnen een paar dagen eigenlijk weer de oude. 

Hoe was het om in deze Corona tijd te bevallen? 

De bevalling was niet anders. De verloskundigen waren chill, het ziekenhuis had nog niet alle corona maatregelen doorgevoerd (ik beviel op de avond van de maatregelen) en eigenlijk was er qua bevalling niet veel anders. De kraamtijd wel. 

Wat waren de grootste verschillen met de kraamtijd van Moos en Jeppe?

Bij Jeppe kwam natuurlijk iedereen langs. Vriendinnen, familie, collega’s. Het huis zat elke dag wel vol. Reuze gezellig, maar toen (door de lange bevalling) ook wel vermoeiend. Bij Moos kon niemand langskomen. Ergens heel jammer, want ik voelde me goed en wilde hem graag showen. Maar aan de andere kant kregen wij nu de kans om heel veel samen te zijn en te knuffelen. 

Wat is het allerergste vond was mijn eigen gevoel. Ik liet wel eens mensen voor het raam staan, of deed een kraam wandeling door het park met vriendinnen, maar dan werd die 1,5 meter al snel 80 cm, of iemand kneep even in zijn beentje oid. Ik kon daarna dan echt uren piekeren of Moos niet besmet was etc en dan kon ik zoooo balen. Iets dat een leuk onbezorgd bezoekje had moeten zijn werd dan ineens een mega stressvol iets. Wij zijn dus na zijn geboorte ook echt weggevlucht uit de stad. We hebben twee weken op een vakantiepark gewoond en hebben ons zelf echt even in isolatie gezet. Ik kwam daar echt tot rust en kon eindelijk onbezorgd genieten. 

Ondertussen zijn jullie ook nog even verhuisd. Zo stoer! Hoe is dit gegaan?

Haha ja.. wie verzint het! In januari kwamen we ons droomhuis tegen. Eigenlijk mocht ik niet meer op Funda sneupen want ik was al veel te zwanger, maar tijdens een slapeloze nacht deed ik het toch.Ik kwam een huis tegen met 3 keer zoveel ruimte, een super grote woonkeuken, een woonkamer en hoge plafonds en 20 min rijden vanaf Amsterdam. Ik liet de advertentie de volgende ochtend aan Syb zien en ook hij was direct enthousiast. Nadat we waren gaan kijken dachten we; we doen gewoon een bod en dan zien we wel. Mijn vader was mee en die besloot aan te bellen bij de huidige bewoners om zo te kijken of ze dit bod wilden accepteren en dat deden ze. We gaven elkaar een hand (dit mocht in januari nog gewoon) en zo reden we na 1 bezichtiging weg uit een mini dorp en hadden we een huis gekocht. 

We besloten nog diezelfde week de helft van onze spullen in een opslagbox te droppen, ons huis goed leeg te maken van troep en zo begon de ellende die verhuizen heet. Omdat we in januari al begonnen met inpakken etc, ging het op zich allemaal wel soepel. Ik moet zeggen dat ik makkelijk praten heb want eigenlijk heeft Syb 90% gedaan. Hij was elke dag in de weer met dozen, dingen regelen, etc. Tijdens het verhuizen reed ik met een auto vol kids en spullen die echt a-la-minute nodig waren voor de kids voor de verhuiswagen uit en zou dan al in het huis zijn als de mannen met de spullen zouden aankomen. Dit ging echter heel anders want tijdens de rit begon Moos zo hard te huilen dat ik uiteindelijk op de vluchtstrook stond te voeden met een auto vol spullen en een Jep die huilde, want die wilde filmpje kijken en ik kwam uiteindelijk ik veel later aan dan de verhuiswagen. Oeps. 

Hoe zorgen jullie ervoor dat jullie tijdens alle drukte tijd voor elkaar hebben?

Niet. 😉 Nee we kijken elkaar soms aan en dan denken we; help waar zijn we aan begonnen. haha. Eigenlijk zouden we even een weekje oppas nodig hebben zodat we samen even een paar dingen kunnen afmaken. Ongestoord naar een meubelboulevard, eindelijk ergens meer tijd voor hebben dan kort tussen de slaapjes door samen iets overleggen. Maar inmiddels begint er een draai te komen in hoe we dingen aanpakken en hebben we een schema gemaakt voor wanneer we welke klus klaar willen hebben. En als we dan een week onze handen vrij hebben dan kunnen we na het klussen in de avond lekker uit eten. Oh wat klinkt dit fijn haha. 

Verder gaat Jeppe vanaf deze week 1 dag in de week naar de creche. Dit is voor ons direct een mooie dag om date-dag te hebben! Moos neem je gemakkelijk ergens mee naar toe, dus vooral kunnen we 1 dag in de week iets langer met elkaar praten dan 5 minuten. Haha. 

Wel heb ik laatst Syb verrast met een thuiskok. Dat was echt even ultiem genieten. We hadden een super uitgebreid 4 gangen diner in de woonkamer, met kaarsen en wijn! HEERLIJK!! 

Hoe ga je je work life inrichten als moeder van 2?

Daar zijn we heel erg zoekende in. Door corona is het moeilijk te voorspellen hoe de toekomst eruit ziet. Syb’s werk ligt al 10 weken stil en ik werkte al veel vanuit huis en ben dat blijven doen. Maar hoe we dat in de toekomst gaan aanpakken is iets waar we tijdens een avond uit over zouden kunnen praten haha. 

Vorig jaar zomer trokken jullie met een camper door Europa. Hoe was dit grote avontuur?

Ooh wat was dat genieten!! Ik mis het zo onwijs. De vrijheid, het samen ontdekken, de nieuwe steden, stranden, culturen. Het was magisch. Onze camper was oud, maar we hadden er echt een klein paleisje van gemaakt. Elke dag ontbijten in de zon met vers stokbrood, Jeppe die leerde lopen op het strand in Portugal (dit had ik gedroomd in de kraamweek, dat hij zou leren lopen op een strand in Portugal, hoe sick, dit gebeurde ook nog eens echt). We kwamen er een dag nadat Jeppe leerde lopen in Lagos achter dat Moos op komst was. We leefden echt in ons eigen kleine camper bubbeltje en we loved it.  

Wat is de volgende reis op jullie verlanglijstje? 

We zouden nu op Curaçao zitten met de kids, maar die reis ging niet door vanwege Corona. Jammer, maar totaal begrijpelijk. Nu vieren we vakantie in de achtertuin en hopen we dat we eind dit jaar of begin volgend jaar alsnog deze vakantie kunnen innen. 

Daarnaast begint het ook wel weer te kriebelen om toch weer een camper te kopen of een zeilbootje. Dat lijkt ons ook geweldig. Wij zijn redelijk impulsief en plannen eigenlijk nooit iets, (die reis naar Curaçao was de eerste echt geplande vakantie ooit). Ik sluit het ook niet uit dat we ooit alles verkopen hier en naar het buitenland vertrekken of samen met de kids nog een wereldreis gaan maken. Alles is mogelijk. 

Tenslotte, wat is jouw ultieme tip voor andere moms die net als jij een druk leven leiden? 

Plannen, genieten en lachen om schijt situaties. Met kids lopen dingen altijd anders. je kunt je hier aan storen, maar je kunt het ook met een korreltje zout nemen. Sta ik te voeden op een rustig plekje, dan parkeert er net een touringcar met toeristen naast me. Kun je van balen, of keihard om lachen. En laat anderen denken wat ze willen, het zijn jouw kids en jij moet doen wat goed voelt. Is dat reizen met een mini of juist lekker thuis. Mensen gaan altijd iets van je vinden en dat moet je lekker laten voor wat het is. Verder; plan af en toe een daten ight of een dagje weg met een vriendin. Jij bent ook mega belangrijk. Goed voor jezelf zorgen is goed voor je kids zorgen. En die tip ga ik nu ter harte nemen. Ik ga even een oppas fixen en een date night inplannen. 😉